عباس احمدی، مدیرکل امورآموزشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره فارغ التحصیلان بیکار دانشگاه‌های کشور اظهار کرد: اگر بیش از نیاز موجود در صنعت و جامعه به تربیت دانشجو بپردازیم با موج عظیمی از بیکاری آن‌ها بعد فارغ التحصیلی مواجه خواهیم شد.
او افزود: این موضوع بزرگترین مشکل و چالش آموزش عالی است؛ چرا که اگر بیش از میزان مورد نیاز دانشجو تربیت کنیم در اینصورت آن‌ها نمی‌توانند وارد بازار کار شوند. در واقع کارآفرینان همان میزان که نیرو دارند را جذب می‌کنند و مابقی بیکار خواهند شد.
احمدی درباره مهارت محور نبودن برخی واحد‌های درسی در دانشگاه‌ها گفت: عملکرد آموزشی دانشگاه‌های کشور با یک دیگر متفاوت هستند. برای مثال، آموزش دانشگاه‌های فنی مهارتی و آموزش دانشگاه‌های پزشکی برای تربیت نیروی پرستار و کادر درمان است؛ بنابراین تمامی دانشگاه‌ها به موضوع پرداختی خود در جهت پرورش نیروی انسانی کاملا مسلط هستند.
مدیرکل امورآموزشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه بیشترین مشکل کشور نبود اشتغال است، تاکید کرد: برخی رشته‌های علوم انسانی بیش از حد نیاز به تربیت نیرو می‌پردازند و در برخی رشته‌های فنی و پزشکی هم به تاسیس بی رویه دانشگاه‌ها تحت عناوین مختلف مانند: پیام نور، غیر انتفاعی، آزاد، علمی کاربردی و … در سراسر کشور اقدام کرده ایم که رشد زیادی داشته اند.
رشد بی رویه دانشگاه ها؛ نتیجه تربیت نیروی زیاد در جامعه
احمدی اضافه کرد: نتیجه رشد بی رویه دانشگاه در سراسر ایران باعث می‌شود تا نیروی زیادی در کشور تربیت شود و به اینصورت تعداد زیادی فارغ التحصیل در سطح کشور بیکار بماند و در نهایت بیش از ظرفیت موجود در صنعت دانش آموخته داشته باشیم.
مدیرکل امورآموزشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: زیاد معضل بیکاری فارغ التحصیلان در دانشگاه‌های معتبر و دولتی مانند: امیرکبیر، تهران، صنعتی شریف، علم و صنعت، خواجه نصیرالدین طوسی، علامه طباطبایی، شهید بهشتی به چشم نمی‌خورد؛ چرا که آن‌ها از سال سوم و چهارم مشغول کار می‌شوند.
احمدی افزود: دانشگاه‌های جدید و یا دانشگاه‌هایی که به لحاظ شغلی پر متقاضی نیستند فارغ التحصیلان آن‌ها کیفیت کافی را ندارند و در بازار کار هم جذب نخواهند شد.
گفتنی است؛ یکی از ظایف مهم دانشگاه‌ها تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص است، اما متاسفانه هم دانشگاه و هم صنعت ارتباط موثری میان خود برقرار نکرده اند؛ چرا که محیط آموزشی با نیاز‌های صنعت غریبانه رفتار می‌کند و وزارت صنعت، معدن و تجارت هم به اندازه بسیار محدود از نیرو‌های برجسته در این حوزه استفاده می‌کند و لازم است تا با ایجاد یک پل ارتباطی محکم به ایجاد رابطه میان این دو نهاد سرعت بخشید و به رشد و توسعه آن‌ها در کنار یک دیگر بال و پر داد.
بی توجه به نیاز‌های تحقیقاتی صنایع در دانشگاه‌ها هم یکی دیگر از معضلات فاصله زیاد بین دانشگاه و صنعت است و لازم است تا استادان راهنما دانشجویان ارشد یا دکتری را به منظور دفاع از پایان نامه یا رساله خود به سمت بهره برداری از نیاز‌های تحقیقاتی صنایع سوق دهند و درصدد افزایش آگاهی دانشجویان در این حوزه باشند تا بتوانند به راحتی آنان را برای ورود به بخش صنایع و فعالیت‌های مفید در بخش‌های اقتصادی جامعه آماده کنند.
